Het aquaduct, genaamd Carolino ter ere van koning Karel van Bourbon, is een spectaculair werk van waterbouwkunde 38 km lang en gebouwd door Luigi Vanvitelli, en is zeker een van de belangrijkste openbare werken ooit uitgevoerd door de Bourbons. Het aquaduct werd gecreëerd om water te leveren aan het paleis en fonteinen, de grote en nieuwe stad Caserta die rond het paleis zou zijn ontstaan, om de watervoorziening van Napels te verbeteren, om het paleis en het agrarische landgoed van Carditello, alle molens en agrarische activiteiten dichtbij het te leveren. Dit toont aan hoeveel de Bourbons een moderne dynastie waren die, in tegenstelling tot andere Europese dynastieën, geen grote sommen spendeerde aan de bouw van een aquaduct dat alleen bedoeld was om de fonteinen van het koninklijke park Moderna te voeden, maar er een wilde die ook nuttig was voor de mensen. Van bijzondere architectonische waarde en sinds 1997 een UNESCO World Heritage site (samen met het hele Aquaduct, het Koninklijk Paleis van Caserta en het complex van San Leucio) is de brug, nog steeds perfect bewaard gebleven, het oversteken van de Vallei van Maddaloni verbindt Mount Longano (naar het Oosten) met Mount Garzano (naar het Westen). Dit gebouw, algemeen bekend als" de bruggen van de vallei", stijgt met een krachtige Tufsteenstructuur aan drie orden van bogen die op 44 vierkante pylonen rusten, voor een lengte van 529 m en met een maximale hoogte van 55,80 m, op het model van de Romeinse aquaducten. Op het moment van de bouw was het de langste brug in Europa.La de kwaliteit van vanvitelliana ' s werk blijkt ook uit zijn weerstand tegen de drie hevige aardbevingen die het gebied in de afgelopen twee eeuwen hebben getroffen, zonder de steigers van de viaduct.At de basis van de brug is er een monument-ossuary, ingehuldigd op 1 oktober 1899. Het monument bevat overblijfselen van de soldaten die stierven in de Slag van de Volturno.